Anton Verburg,   Raamsdonk 1922-2014 Leiderdorp

Verburg verborg zich meestal achter zijn initialen A.M. , wat te maken had met zijn werk in de staalbouw. Anton (of Tonie voor intimi) is na zijn pensionering gaan papierknippen. Als autodidact  ontwikkelde hij een eigen stijl, heel gedetailleerd. Meest probeerde hij de natuur in al zijn onderdelen weer te geven, vooral bloemen, maar ook vlinders en vogels. Altijd gebruikte hij zwart/wit papier en paste beide zijden toe. Hij heeft in 2004 geëxposeerd in de bibliotheek van Lisse en een aantal van zijn knipsels zijn geschonken aan het Museum voor Knipkunst in Westerbork.

Anny Versnel Assendelft 25 april 1932-9 september 2018 Enkhuizen

Anny was al lang voor de oprichting van de Vereniging aan het knippen en ze gaf er cursussen in. Ze was actief in de knipkring Enkhuizen. Voor velen maakte ze een gelegenheidsknipwerk. De randmotieven waren haar sterke punt.

Thekla Voorink, Winterswijk 1920-2003 Winterswijk

Als kunstzinnig meisje begon Thekla Overweg aan de kunstacademie, maar het werd oorlog en de opleiding kon ze niet afmaken. Wel trouwde ze in die tijd. Ze werd actief in allerlei maatschappelijke projecten. Bij de oprichting van de Vereniging sloot ze zich meteen aan; het knippen hoefde ze niet te leren. Vanuit Winterswijk sloot ze zich aan bij de knipkring Arnhem en liet zich inspireren door wat anderen maakten. Haar werk was meestal uit zwart papier, soms, gekleurd, maar niet symmetrisch. Ze heeft vaak haar werk tentoon kunnen stellen.

Jo van Velsen, 1914-2007

Jo leerde het knippen uit het boekje Leer knippende zien van Irma Kerp (1970). Twee jaar later knipte ze onderstaand boeket. Als een van de volgers van Kerp exposeerde ze op de tentoonstelling in ‘t Spant te Bussum, 1982 en werd een enthousiast lid van de Vereniging. Ze demonstreerde veel, en opvallend, ze knipte met haar linkerhand! Haar werk is vaak gevat in ronde of rechthoekige figuren, met bloemen (kleedjes, hartenbrieven). Bloemen verbeeldde ze later veel gedetailleerder. Met kerst knipte ze sterren. Voorbeeldfiguren inspireerden haar (sint Franciscus, Sint Hubertus); niet voor niets koos ze die, want ze was een actief natuurgenieter en wandelaar. Na haar pensionering als voorlichtster voor huishoud- en gezinszaken, later ook in radioprogramma’s, werd schilderen haar zoveelste liefhebberij. Verwondering was haar trefwoord.

Catharina Johanna Wilhelmina (Joke) Verhave-van Duijn, Delft 1945-2020 Mook

Aangestoken door een knipdemonstratie in het Nederlands Openluchtmuseum, is Joke in 1971 gaan knippen. Tijdens een jaar in Amerika durfde ze op feestdagen met publiek haar vaardigheid te laten zien (“ze kennen me hier toch niet”). Daarna volgden tentoonstellingen van haar werk in Breukelen (1981), ‘t Spant, Bussum (1982) en Roden (1983); er volgden opdrachten, die haar hele kniploopbaan bleven komen. Ze was betrokken bij de oprichting van de Nederlandse Vereniging voor Papierknipkunst in 1983 en maakte enkele jaren deel uit van het bestuur. In Nijmegen groeide om haar heen een knipkring. Samen met haar echtgenoot Jan Peter verzorgde ze artikelen over de geschiedenis van de knip- en snijkunst in het tijdschrift Knip-Pers. Joke heeft tien jaar, een dag per week, als vrijwilliger de knipcollectie van het Nederlands Openluchtmuseum beheerd. Er volgden boeken: Schaarkunst (1983), Jan de Prentenknipper (1990), Geknipt! (2008), Onbekend en ontroerend Erfgoed (2017) en artikelen in (kunst-)historische tijdschriften. Daardoor kreeg het papierknippen en -snijden als immaterieel erfgoed een geschiedenis. Samen met haar man kreeg ze hiervoor een koninklijke onderscheiding.

 J.J.V., omstreeks 1820
Maakte de vier jaargetijden, elk 16 x 20 cm (geveild in 2003).

Hans Detlev Voss, Sleeswijk (Dld) 1907- 1977 Ontario (Cnd)
Graveur en boekbinder van beroep en van Duitse afkomst. Hij woonde te Rot­terdam in de periode1928-1952; tijdens het bombardement ging een deel van zijn werk verlo­ren. Hij illustreerde boeken met zijn geknipte schaduwbeelden en silhouetten, o.a. van historische scenes. Na de oorlog emigreerde hij naar Canada.

Otto van Voorst, omstreeks 1700
Aan hem zijn tien heraldische snijwerkjes toegeschreven, alle omringd door kransen van bloemen, zeer fijn uitgewerkt. Daarvan is ongetwijfeld het meest bekend het wapenknipsel voor Johan Abraham van Schurman te IJlst, dat tot voor kort altijd werd toegeschreven aan diens “oude moei”,  Anna Maria van Schurman. Andere knip­sels in dezelfde trant zijn gemaakt voor notabelen uit Zierik­zee, twee van hen volle neven van J.A. van Schurman. Alle stukjes waren voor voorname burgers in Den Haag, Delft en Zeeland. Persoonlijke gegevens van deze papiersnijder zijn niet gevonden.

Frederik Hendrik van Voorst, ? 1660-1736 Didam
Heel bijzondere, en zeer grote snijdsels uit perkament of papier maakte deze Nijmeegse vaandrig, die stamde uit een oud adellijk geslacht.
Voor diverse bestuurscolleges maakte hij wapenknipsels, soms in opdracht en soms in de verwachting dat de Magistraat het wel zou kopen. ƒ50,- tot ƒ175,- leverde zo’n stuk hem op in Nijmegen, Tiel, Leiden en Goes. Enkele malen maakte hij ook een snijwerk voor een echtpaar of een vooraanstaand persoon. Steeds zijn ze gemaakt met de familiewapens van echtelieden, raadsleden of het stadswapen, opgelegd met laagjes goud en rood papier of perkament. De teksten werden uitgevoerd in een heel karakteristiek lopend schrift en ook opgelegd met goud. De teksten bestonden uit een -ons overdreven aandoend- soort potjeslatijn, zoals “mannen die eerwaard zijn verbiedt hun roem te sterven”. Eenmaal maakte hij een loterij, in Leiden, waarvan de loten “zeer curieus gesneden” waren. Mogelijk wilde hij hiermee zijn soldij wat aanvullen. In zijn werkstukken verbeeldde hij ook katholieke symbolen en heiligen, verhalen uit de Bijbel en klassieke schrijvers, zoals Ovidius. Voorstellingen en decoraties sneed hij in opwerk, vermoedelijk naar bestaande prenten.
Nadat zijn echtgenote in Goes was overleden, hertrouwde enkele jaren later met een barones uit Tiel en woonde toen in Didam, waar hij is overleden. Met een twintigtal, van hem bewaarde perkamentsnijdsels is hij een van onze meest kunstzinnige en productieve knippers geweest in de 18e eeuw.