Pieter Reynders, Delft 1732-1806 Delft
Van deze zeer productieve knipper zijn geen persoonlijke gegevens bekend. Her en der in het land zijn wel personen met die naam (ook als Reijnders gespeld). Mogelijk was hij degene die in Delft een negotie had in Delflandsche Boter,  In 1784 getrouwd met Elisabeth Brakel en overleed te Delft op 10 mei 1834 (“door verval van krachten”).

Maar er was al eerder in Delft nog een Pieter Reynders (1732-1806), in 1769 als jongeman getrouwd met Dina Schoorer. Hij was plateelschilder in Delft. Van beiden passen de jaartallen  bij het gedateerde knipwerk, maar het beroep van de laatste maakt de identificatie waarschijnlijk. Een van beiden kan ook als Orangist een request hebben ondertekend om Prins Willem V weer in zijn functie als Capitein Generaal van de Provincie Holland te herstellen.

Zijn vroegst gedateerde werk stamt uit 1778 (Slagerij, gedateerd). In die tijd vulde hij een album met 148 verschillende tafereeltjes, uit speelkaarten gesneden. Zie ook: Jan de Bosch. Zijn meeste latere stukken zijn uitbeeldingen van het gewone dagelijkse leven: dorpsge­zichten en ijsvermaken, muzikanten, boeren die koeien melken, schippers en turfventers, jagers, varkenshoeders en fruitplukkers, boe­rinnen die het vee voeren. Ook maakte hij deftige lieden in de mode van het eind der 18de eeuw,  in sjees, cabriolet of coupe rijtuig met paarden(spannen). Tenslotte zijn er een aantal Bijbelse voorstellingen bekend, zoals Abrahams Offer (meerdere ex), Daniel in de leeuwenkuil, Elia door de raven gevoed en Jozef en Maria op hun vlucht naar Egypte.

Behalve die uit speelkaarten zijn het allemaal coulisse-knipsels, waarvan de natte achterzijde hol werden opgedreven om de voorstelling een “stofuitdrukking” te geven; bovendien plaatste hij allerlei losse figuren op de voorgrond, door ze in een gleufje te steken. Zijn werkstukken doen daarom heel levendig aan. Soms zijn met pen of potlood ogen, knopen etc. aangegeven, maar van schetsen op de achterkant is geen spoor.

Johannes Hu(y)bertus Reijgers, Gorinchem 1767-1849 Middelburg (ook Reygers gespeld)
Trouwt in 1796 met de Middelburgse Catharina van der Krap en vestigt zich in die stad. Wordt aanvankelijk ‘marchand’, ‘peintre’ en graveur genoemd. Daarna leraar aan de Middelburgse Teken Academie (tekenmeester); in de dertiger jaren is hij inspecteur van landsgebouwen en in 1840 architect van idem. Maakt memoriestukken van papier, een soort architectonische bouwplaten van altaar-achtige bouwsels met festoenen en allegorische sier, gezet in kastjes. Ook een zeegezicht met zeilschepen (voor Veere, Kunst en Kitsch, februari 2023).

Renart, omstreeks 1777
Van hem is alleen bekend dat hij een mooi wapenknipsel van de Zeven Provinciën en een klimmende leeuw met pijlbundel in zijn klauw heeft gemaakt, in opwerk (reliëf), 50-57 cm.

Coll. Centraal Museum Utrecht

Nicolaes van Ravesteyn, ? 1612-1678 (ook wel 1613-1693), Amsterdam
Hieronymus Sweerts maakte en publiceerde een minne-dicht, gewijd aan een zeer curieus in papier gesneden jachttafereel door  Nicolaas van Ravestein, “Op de Harte-jacht, zijnde een vluchtend Hart, daar drie Jagers achter hert’  waren”. Deze “groot Meester” was uitgever van toneelstukken en andere publicaties te Amsterdam, rond 1645 en familie van Sweerts. Hij schilderde ook en trouwde in 1635 Anna Rotgans, en later nog Lysbeth Prijs.