Jan van Kerchem, Kouderkerk aan den Rijn 1760 – 13 november 1811 Gent (BE)

(pseudoniem Pierre van Wesendonck)

Jan woont in Leiden en krijgt ongehuwd met Maria Magdalena Rovanti (RK), een dochter in 1784; hij erkende dat hij de vader was, maar van de moeder en dochter is verder geen spoor te vinden. (rovanti = zwerver) Op 20 november 1788 trouwt hij met Jacoba (Philippina Jacoba) van Osch (RK), weduwe van Abraham Wiggers, van wie zij een zoon inbracht (die noemde zich later Geradus Wijnandus Josephus Wiggers van Kerchem). Samen krijgen ze nog acht kinderen, drie daarvan werden hervormd gedoopt en vier rooms-katholiek, van een is het nog onbekend..

Hij wordt muziekmeester genoemd en nadrukkelijk ‘niet RK’. Hij is patriot; hij maakt van papier en karton een ontwerp graftombe met krijgstrofeeën, voor de gesneuvelde patriottenkapitein Visscher (1787). Het monument, bestemd voor de Buurkerk, is niet uitgevoerd, omdat Prins Willem V weer aan de macht geholpen was. Ook maakt hij zeegezichten met schepen (1785), een boerenerf (1787) en een marktscène rond de Hooglandsche Kerk te Leiden (rond 1800).

Jan is boekhouder bij de Belastingen en wordt later ontvanger van de wijnaccijns te Leiden. In die functie kwam hij  in de problemen wegens fraude en valsheid en geschriften en hiervoor wordt hij in 1809 veroordeeld en levenslang verbannen uit de stad Leiden en Holland. Jan is dan al voortvluchtig en in 1807 met de stille trom naar Gent vertrokken. Hij is daar tekenaar en leeft onder de naam Pierre van Wesendonck de Leide. Hij signeert zijn diorama’s met zeegezichten achter glas als P. van Wezendonk en in een tentoonstellingscatalogus uit 1808 in Gent staan van hem drie stukken vermeld; daaruit blijkt dat hij ook diorama’s uit ivoor snijdt. Hij overlijdt in Gent op 13 november 1811 (met dank aan Paul Slits voor de gegevens).