Ingrijpende operatie voor het peerd van Ome Loeks

Na lang wachten heeft het Peerd van Ome Loeks, het bekendste beeld van Groningen voor het NS hoofdstation, een ingrijpende operatie ondergaan. Het ging niet goed met het Peerd. Te lang was er niets aan onderhoud gedaan, zodat het in erbarmelijke toestand verkeerde. Er waren scheuren ingekomen, de verf bladderde af en er zaten vlekken op de van oorsprong hagelwitte huid. Volgens de Amsterdamse beeldhouwer Jan de Baat is het uit 1959 stammende kunstwerk niet bestand tegen de weersomstandigheden. Het beeld bestaat uit twee delen en de kit ertussen laat water door. Tegenwoordig zijn er veel betere, waterafstotende lijmsoorten beschikbaar.
Inmiddels is er hard aan gewerkt om de conditie van zowel het Peerd als Ome Loeks te verbeteren. De gemeente zag zich genoodzaakt het totale beeld te demonteren, weer in elkaar te lijmen en het daarna van een nieuwe verflaag te voorzien. Om het goed te laten drogen werd er tijdelijk een partytent overheen geplaatst, die wel de wind doorliet maar niet de regen.

De heer N.G. Terpstra, onze knipper uit Nieuweschans en ook een rasechte Grunneger, knipte niet alleen Ome Loeks met het Peerd, maar plaatste het beeld voor de Martinitoren. Rasechte Grunnegers bij elkaar.

 

 

 

 

“Het sterke, welwillende Grunneger peerd dat trouwe kameraadschap uitstraalt, werd in de loop van de tijd ingeruild voor de oorverdovend ronkende motoren van tractoren. Het klassieke Groninger warm bloedpaard werd langzaam maar zeker van de boerenbedrijven in de agrarische sector verdreven en als overbodig met uitsterven bedreigd”, vertelt de heer Terpstra.

In Midwolda is er een vereniging, waarvan de leden zich bezighouden met het fokken van dit paardenras dat jarenlang zoveel zwaar werk heeft verricht, om het in ere te herstellen.

En ook de knipsels zijn gemaakt als herinnering aan een lange periode waarin dit paard nog de zware ploeg over het land trok. Een beeld dat nagenoeg uit het landschap is verdwenen.

Magda Helms

 

Voorjaar

dat is weer leven het rusten is voorbij
dat is werken
aan een volle bloei
in mei

Ben Verduyn